Een jaar of negentien zal ik zijn geweest toen ik voor het eerst in een vliegtuig stapte. Mijn vrienden en ik dachten dat we de hele wereld aankonden, dus boekten we een zonvakantie naar het Griekse eiland Kos. Nooit eerder was ik zo ver van huis geweest. Aangekomen moesten we op zoek naar een telefooncel, om te laten weten dat we veilig waren geland. Gelukkig werd het collect call gesprek geaccepteerd. Mijn puber in dezelfde leeftijd als ik toen had vraag ik elke vakantiedag een appje te sturen met de stand van zaken, mijn ouders moesten het de rest van de week met dit ene telefoontje doen. Het appartement was niet best, maar hé, wel lekker goedkoop. Onze huisgenoten, tientallen kakkerlakken, vingen we met de broodplank. Lekker ook voor de gasten na ons, maar niet heus. Uren lagen we in de zon te bakken, de zonneallergie namen we op de koop toe. Natuurlijk stortten we ons in het Griekse uitgaansleven, waar ik mijn ogen uitkeek. Het hoogtepunt van -deze dingen heeft het meisje van het platteland nog nooit meegemaakt- was een tafereeltje tussen twee Grieken. Degene die het rechtst over een witte lijn op straat kon lopen moest achter het stuur van de motor, de ander achterop. Dat ze beiden beter niet konden gaan rijden vanwege overmatig alcoholgebruik was blijkbaar geen issue. We ontmoetten op het eiland een leuk viertal waar we regelmatig mee optrokken. We bleken dezelfde terugvlucht te hebben, en kwamen midden in de nacht op Schiphol aan. “Komen jullie anders bij mij slapen?” vroeg onze Amsterdamse reisgenoot. Ja, waarom niet, we kenden elkaar tenslotte al een paar dagen! (Dit mogen mijn pubers natuurlijk nooit te weten komen). Na een ontbijt van kroketten en frikandellen, want ja, die hadden we enorm gemist, keerden we weer veilig terug naar het platteland. Een ervaring rijker. Wat ben ik blij dat mijn ouders me deze gemaakte herinneringen gunden.
Meer berichten van Wanda schrijft
Er zijn van die mensen waarmee je opgroeit zonder ze eigenlijk echt te kennen. Je kent hun stemmen, hun gezichten, hun grappen, en toch zijn het wildvreemden. Zaterdagavonden i...
Verhalen, beelden en herinneringen Boxmeer/Arnhem – Op 10 oktober keren fotografen Hans Toonen en Hans Wientjens terug naar hun geboortedorp Boxmeer. In het Weijertheater blik...
“Ik ben een van de jongens” Boxmeer/Itta Bena, Mississippi, Verenigde Staten- Mississippi Valley State University schrijft geschiedenis: Nina Schiks is de eerste vrouw die dee...
Meer berichten
DE SAXE.pdf KLIK op PDF voor meer INFORMATIE.
Van ex-partner naar co-ouder Cursus: leren vormgeven aan gedeeld ouderschap Tijdens deze cursus krijg je inzicht wat de impact van een relatiebreuk is op jezelf en jouw kind...
Op 8 november 2025 was de opening van het Repair Café Boxmeer. Samen met de bezoekers is er een mooi kunstwerk gemaakt van zwerfafval. Dit afval is verzameld tijdens de maandel...
