Door Wanda Laarakkers in DeBoK, foto PSV Media
1. In 2008 begon je voetbaldroom, je hebt besloten om hier een punt achter te zetten. Wat was druppel die deed besluiten de knoop door te hakken?
Ik heb een hele mooie carrière gehad. Afgelopen jaren heb ik nagedacht over wat ik nog zou willen doen in de toekomst en me de vraag gesteld wat me nu echt gelukkig maakt. Door mijn fysieke problemen werd de keuze iets gemakkelijker. Mijn lichaam wilde niet meer en nadat ik alle toernooien en alle prijzen in Nederland heb gepakt was mijn besluit helder. Ik heb een grote kinderwens, ben gelukkig naast het voetballen. Dat zorgt ervoor dat het nu tijd is voor andere keuzes in mijn leven.
2. De eerste club na het Boxmeerse Olympia waar je jouw debuut in de Eredivisie maakte was Willem 2. Wat is de levensles die je zou willen meegeven aan voetbalsters die op dit moment aan het begin van hun carrière staan?
Heb vooral plezier! Doordat ik voetballen leuk vond, ging ik vaker trainen, speelde ik veel met een bal. Voor voetbal had ik alles over. Vroeger moest ik keuzes maken tussen stappen, schoolreisjes of voetballen. Dat was niet altijd leuk, maar ik wilde gewoon voetballen. Die drive heeft me gebracht tot waar ik nu sta.
3. Veertien seizoenen speelde je op hoog niveau; wat waren voor jou de hoogtepunten uit deze tijd?
Uiteraard het Europees Kampioenschap van 2017. Maar het begint bij mijn debuut voor Oranje in 2009. Daarnaast heb ik een Wereld Kampioenschap, Olympische Spelen, Europees Kampioenschap en Champions League gespeeld. De KNVB-beker en de Eredivisie Cup heb ik gewonnen en ben kampioen geworden van de competitie. Het zijn vele mooie momenten en ik ben blij dat ik die met mijn familie heb kunnen delen.
4. Je speelde 77 wedstrijden voor Oranje. Het vrouwenvoetbal heb je met het winnen van het Europees Kampioenschap in 2017 in eigen land op de kaart gezet. Wat is het verschil in het vrouwenvoetbal van nu en in 2008 toen je begon?
Er is heel veel veranderd, denk aan professionalisering, accommodatie, salaris en bekendheid. Eigenlijk is alles in een stroomversnelling gegaan vanaf 2017. Dit is heel speciaal om mee te maken, zo waardeer je nog meer waar we nu staan. Voor de jongere meiden onder ons is het soms niet te beseffen waar we vandaan komen. Al zal de generatie voor ons er precies zo over denken.
5. Er was helaas ook blessureleed, zoals de dubbele beenbreuk in 2014. Wat heeft je de kracht gegeven weer het veld op te kunnen?
Alleen maar voetbal. Ik ging nadenken wat ik naast voetbal nog meer leuk vond. Als je Kika van Es zei en het voetbal weghaalde, wie was ik dan? Het voetbal weghalen was nog helemaal geen optie, dat zorgde ervoor dat ik koste wat kost er alles aan deed om terug te komen.
6. Willem 2, VVV-Venlo, PSV, Achilles, FC Twente, Ajax en Everton, zijn clubs waar je hebt gespeeld. Heb je het gevoel dat je alles uit je carrière hebt gehaald wat er in zat?
Ik denk dat ik, zeker gezien mijn situatie, er alles uitgehaald heb. Ik heb tenslotte alle toernooien gespeeld, alle prijzen gewonnen die je kan winnen in Nederland. Dus in die zin heb ik er zeker alles uitgehaald.
7. Samen met je vriend Paul Jans heb je een huis gekocht in Boxmeer. Wat heeft je doen besluiten weer naar de omgeving terug te keren waar je bent opgegroeid?
Dat ik terug naar Boxmeer wil heb ik altijd geroepen. Mijn hele familie woont hier, ik ben een familiemens. Mijn opa woont in Nieuw-Bergen, die wil ik graag om me heen hebben. Hier voel ik me thuis. Gelukkig stond Paul open voor een vertrek naar Boxmeer. Hij heeft een zoontje en woont al jaren in Venlo. Ik ben super blij dat ik samen met hen mijn’ life after football’ ga oppakken in Boxmeer.
8. Wat zijn je toekomstplannen? Heb je nieuwe dromen om na te jagen?
Ik heb maar één droom op dit moment, dat is een kinderwens. Daarnaast ga ik zien wat er op mijn pad komt en wil vooral graag andere mensen helpen.
9. Wat is Kika van Es zonder voetbal?
Dat ga ik ontdekken. Op dit moment hoop ik dat ik hele fijne partner ben en een lieve bonusmama.
10. Kika, ik denk dat ik namens ontzettend veel mensen spreek als ik zeg dat we ontzettend van je genoten hebben, je was de trots van onze regio op het voetbalveld. -Bedankt Kika!- Voel jij dezelfde trots?
Trots ben ik zeker. Ik heb me ook altijd gesteund gevoeld, zeker als ik terugdenk aan mijn huldiging in 2017. Dat was onbeschrijfelijk en iets wat ik mijn hele leven meeneem. De fans maken ons voetballers en brengen ons tot waar we zijn gekomen. Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor.
