“Verloren, maar daar gaat het niet om”
Boxmeer –In Boxmeer speelt al jaren een hockeyteam dat zich onderscheidt door de hoogste gemiddelde leeftijd binnen de competities van de Hockeybond. Hoewel winnen vaak een uitzondering is, blijft het plezier in het spel onverminderd groot. Maar op zondag 15 juni kwam er een einde aan een tijdperk; Piet, Mantje, Henk en Jos namen afscheid.
Door Wanda Havens in DeBoK, foto John Hoffman
Zondag 15 juni was een bijzondere dag voor Mixed Hockey Club Boxmeer. Vier van haar oudste spelers namen afscheid van het hockeyveld. Piet Geurts (77), Mantje Martens (78), Henk van Gemert (80) en keeper Jos Raaijmakers (84) stoppen na jarenlang actief te zijn geweest. Deze veteranen, spelend in Heren 45 + 2, vormen één van de oudste hockeyteams van Nederland qua gemiddelde leeftijd, dat op dit moment 66 jaar bedraagt. Samen vertegenwoordigen zij bijna 200 jaar hockeyervaring. Hun betrokkenheid bij de club en de sport is grandioos. Niet zozeer vanwege de sportieve successen, dit seizoen sprokkelden ze slechts drie punten bij elkaar in de allerlaagste klasse, maar vooral door de grote teamspirit en het plezier dat ze in al die jaren aan hockey hebben beleefd.
De vier veteranen speelden hun laatste wedstrijd onder toeziend oog van massaal toegestroomd publiek. Tegenstander was kampioenskandidaat Deurne, een zware kluif. In de rust werd er op dringend verzoek van het thuisteam, thee geschonken. Een jarenlange traditie die op de allerlaatste speeldag natuurlijk niet kon ontbreken. Aan doorzettingsvermogen, speelplezier en aanhoudende fanatisme van de Boxmeerse spelers lag het niet, maar de wedstrijd werd verloren met 4 -11. Ondanks dat werd vooral een feestelijke gebeurtenis, inclusief publiekswissel.
Mantje Martens was al lid van Mixed Hockey Club Boxmeer toen deze in 1962 werd opgericht. “Gruwelijk lang”, zoals hij zelf zegt. “Een gymleraar zei destijds; kom, we moeten hockeyers hebben! Ik heb me aangemeld en heb het altijd hartstikke leuk gevonden. Maar nu is het tijd om te stoppen, mijn lijf wil niet altijd wat ik wil. Ik ben aan het biljarten geslagen, daar heb je minder conditie voor nodig.” De club organiseerde speciaal voor het afscheid van het viertal een feestprogramma om hen in het zonnetje te zetten. Ook werden de verschillende kampioensteams gehuldigd. “We verloren onze allerlaatste wedstrijd, maar daar gaat het niet meer om op onze leeftijd. Het was een geweldige middag. Wij, oude rotten, gingen alle vier lovend huiswaarts,” aldus Mantje.
