Fietsend door het mooie Maasheggengebied zie ik onder een brug tussen Boxmeer en Beugen met grote witte koeienletters geschreven; ‘Sjoerd vibe’. Zelfs zonder dat ik mijn bril, die ik tegenwoordig steeds slechter kan missen, op had, is het een duidelijke tekst. Misschien heb je het ook wel gezien. Ik weet niet wat jij dacht, maar bij mij riep het een paar vragen op. Wie is Sjoerd? Wat is zijn vibe, dus zijn stemming, zijn sfeer, zijn energie? En waarom moet dat met zulke koeienletters onder die brug verkondigd worden? Terwijl ik rustig doortrap, gaat de beelddenker in mij aan de slag. Die Sjoerd, is hij lang of klein, oud of jong? Is hij stoer of timide? Vragen waar ik geen antwoord op weet natuurlijk, ik weet pas net van het bestaan van Sjoerd af. Een tegemoet komende scooter trekt me ineens uit mijn gedachten. Het knetterende voertuig komt niet op twee wielen, maar op één wiel op me af. Vakkundig stuurt de knaap het apparaat langs me op. Direct denk ik: “Hé, misschien is dit wel Sjoerd, en is dit zijn vibe, op één wiel op zijn scooter door Boxmeer toeren!” Verder trappend door de slingerende, prachtige fietspaadjes ebben mijn gedachten weg en ik denk verder niet meer aan vibes. Een week of twee later fiets ik diezelfde weg richting Beugen en weer zie ik die grote witte letters onder de brug. Oja, Sjoerd en zijn vibe, dat was waar ook. Ik weet nog steeds niets over de vibes van Sjoerd, maar terwijl ik verder trap besef ik dat míjn vibe zit in het genieten van deze omgeving. Want zeg nou zelf, hoe prachtig wonen we hier. Ik glimlach even bij de gedachte aan Sjoerd. Wat zijn vibe ook mag zijn, het heeft me eraan herinnerd om van mijn eigen vibe te genieten. En dat is misschien wel de mooiste ontdekking die je tijdens een simpele fietstocht kunt doen.
.
