Team NL maakt zich op voor WK
Sambeek/Mill- Op 1 november vertrekt het Nederlands Heren Zitvolleybalteam naar het Wereld Kampioenschap Paravolley in Bosnië. Onder hen Sambeekse Bas Römkens als videoscout en veldspeler Geert van den Heuvel uit Mill.
Door Wanda Laarakkers in DeBoK
Geert van den Heuvel (48) speelde al twintig jaar fanatiek volleybal toen hij in 2006 een motorongeluk kreeg. Het kostte hem zijn linkervoet. Na een revalidatieperiode werd duidelijk dat staand volleybal niet meer zou lukken. Geert: “De stap naar zitvolleybal leek me niet interessant, maar toch ging ik kijken bij een wedstrijd van een zitvolleybalteam van Holyoke in Belfeld. Daar vroeg Ger van Heugten, bondscoach/trainer van het Nederlands Heren Zitvolleybalteam, of ik eens mee wilde doen. De basistechnieken had ik waardoor aanhaken snel ging. Ik was verkocht! Deel uitmaken van het Nederlands Zitvolleybalteam werd toen een droom. Die kwam uit in 2009.” Inmiddels heeft Geert twee zitvolleybalteams, waar je ook zonder handicap aan kunt deelnemen, opgezet bij Apollo Mill, dat tegenwoordig VAMOS heet na een fusie met Langenboom.
Bij zitvolleybal is het veld kleiner en hangt het net lager dan bij de staande variant. Spelregels zijn hetzelfde, behalve dat een service afgeblokt mag worden bij de zit-variant. Bij het moment van spelen moeten de billen op de grond zijn. Geert: “Het is een mooi spelletje en een eer voor je land uit te mogen komen. Het spel goed kunnen lezen is belangrijk omdat het snel gaat.” Deze snelheid is een uitdaging voor videoscout Bas Römkens (50). Bas werd dit voorjaar door de bondscoach gevraagd team NL te versterken. “Op dit moment volleybal ik zelf niet vanwege knieproblemen, maar jarenlang heb ik dit met veel plezier gedaan. Ger wilde een videoscout met volleybalachtergrond in het team.” Als scout houdt Bas vanaf de tribune nauwkeurig bij hoe er gespeeld wordt in het veld; hoe de slaglijnen zijn en hoe de aanval verloopt bijvoorbeeld. Camera’s naast het veld zijn verbonden met zijn laptop, waarin Bas codes aan het beeldmateriaal kan toevoegen. Bas: “Als ik wil weten hoe Geert de wedstrijd gespeeld heeft, kan ik zijn rugnummer invoeren en zie ik alle beelden achter elkaar. Hier leren we van.”
Het Nederlands Heren Zitvolleybalteam bestaat uit dertien spelers. Niet iedereen heeft een volleybalachtergrond, wat een uitdaging is voor de bondscoach en het team. Geert: “Volleybalervaring zorgt voor spelinzicht en timing, als je dat niet hebt moet je extra hard werken. Wat mijn kwaliteiten zijn? Uh, Bas?” Bas: “Geert is een complete, allround speler. Hij passt de ballen goed, heeft snelheid in de aanval en maakt weinig fouten. Dat heeft met techniek te maken, je moet het spelletje goed kunnen lezen, zien wat er gebeurt en daarop reageren.”
De spelers, in de leeftijd tussen zestien en negenenveertig jaar, wonen door het hele land, van het Friese Sneek tot het Limburgse Venlo. Naast hun sport hebben zij een baan of volgen een studie, deelname aan team NL is geen betaalde job. Op vrijdag en zaterdag, wordt er getraind in Oss of Doorn. Geert: “De bondscoach ziet de trainingen als Heilig. Alleen door uren te maken kunnen we vooruitgang boeken.” Omdat de financiën beperkt zijn hield het Paravolleybalteam een geslaagde crowdfunding om te kunnen verschijnen op de Silver Nations League in Turkije van 1 tot 4 september. Bas: “Dit toernooi wilden we gebruiken om te oefenen, dingen uit te proberen en anders te organiseren ter voorbereiding op het Wereld Kampioenschap in Bosnië.” Geert: “Het waren heftige dagen in vele opzichten. Het liep niet altijd zoals we dat graag zouden zien.” “Met de vierde plaats van de zes zijn we op zich tevreden. Het positieve is dat de knelpunten op tafel werden gelegd. Het is de kunst het beste te halen uit de groep spelers die we hebben, in Nederland is er nu eenmaal geen grote vijver om uit te vissen,” aldus Bas.
Het Wereld Kampioenschap in november is de volgende uitdaging voor de heren. Geert: “Daar moeten we gaan vlammen. We zullen van 1 tot 12 november ongeveer zes wedstrijden spelen. Ik zou het mooi vinden als we in de top acht zouden eindigen. Of dit realistisch is? Dat ligt ook aan geluk met de loting.” Bas: “Voor onszelf zou de top acht de bevestiging zijn dat we stappen maken. Ik vind het leuk de groep mee naar een hoger niveau te begeleiden. Het plezier en fanatisme van het spel zie je in de hele team terug.” De toekomstplannen van het team reiken naar 2024 of 2028; de Paralympische Spelen. Geert: “Dat wordt lastig, omdat er weinig plekken zijn, maar we gaan ervoor. Zitvolleybal is meer dan alleen een sport; er is wederzijds respect, je doet er echt toe. De sfeer onderling en ook met tegenstanders is goed, we zijn één grote familie.”
Voor meer zitvolleybal-informatie:
