Deel 9
Overloon- Een Zuid-Afrikaanse professor op weg naar Pompeï, Duitsers wiens zoon naar Azië fietste, uitgenodigd worden aan een tafel in een restaurant bij mensen die slakkenpasta eten. Zomaar wat ontmoetingen die Luuk Weerts treft op zijn voetreis naar Rome. Luuk is bezig aan zijn laatste loodjes en die wegen alles behalve het zwaarste.
Door Wanda Laarakkers in DeBoK
Met het Italiaanse Florence in zicht kan Luuk Weerts (30) concluderen dat hij bezig is aan het laatste deel van zijn voetreis. De routes die hij liep waren tot nu toe alles behalve doorsnee, maar de keuze om de Pelgrimsweg Via Francigena naar Rome te bewandelen is toch wat klassieker te noemen. Luuk: “Op deze route tref ik veel andere wandelaars. Hier wandelend denk ik terug aan de afgelopen maanden. Ik stelde mezelf de vraag of er nog iets is wat is perse wil, maar dat kan ik niet zeggen, er zijn al zoveel mooie dingen gebeurd. Het wandelen gaat super goed, ik zou nog honderden kilometers kunnen lopen. Maar deze tocht is tot nu toe al alles wat ik er van gehoopt had. Ik ben voldaan en tevreden. Natuurlijk zijn sommige gebeurtenissen vooral achteraf erg leuk en op het moment zelf minder prettig. Zoals tot mijn middel door het water moeten lopen en het slapen op het strand, of huilen van moeheid, maar dat hoort erbij. Ongeveer negentien wandeldagen heb ik nog voor de boeg voordat ik in Rome ben. Tussendoor pak ik rustdagen, zoals in Florence. Nog steeds geniet ik van alles wat op mijn pad komt en vooral ook de mooie ontmoetingen. Wanneer ik een hostel binnen kom word je meteen betrokken, is het gezellig en zit je binnen vijf minuten aan tafel met een biertje bij mensen die je niet kent. Fantastisch.”
