Land van Cuijk- Het hele jaar door, dag en nacht, is de Luisterlijn bereikbaar voor mensen die behoefte hebben aan iemand die met aandacht en zonder oordeel naar ze luistert. Het landelijke netwerk telt 28 vestigingen met hulpdiensten per telefoon, chat en email. Een van de vijftienhonderd vrijwilligers die een luisterend oor geeft’ is Willem.
Door Wanda Laarakkers in DeBok
“Maar zelden vragen mensen naar een oplossing van hun probleem”, vertelt Willem (76) over de inhoud van de gesprekken die hij wekelijks voert voor de Luisterlijn. “Het draait erom dat ze even anoniem over hun gevoelens kunnen praten, dat ze contact hebben en gehoord worden. Door met nieuwsgierigheid en respect te luisteren, vragen te stellen en me in te leven in de ander, wil ik er voor hen zijn.”
Tien jaar geleden had Willem het voornemen vrijwilligerswerk te gaan doen, nadat hij gestopt was met zijn werk als aannemer. Met duizend vragen in zijn hoofd reageerde hij op een oproep voor vrijwilligers bij Sensoor, de voorloper van de Luisterlijn. Eind jaren vijftig werd deze eerste telefoondienst in Nederland opgericht en is uitgegroeid tot een landelijk netwerk met 28 vestigingen met behalve telefoondienst ook hulpverlening per chat en e-mail.
Na een training en meegedraaid te hebben met een ervaren vrijwilliger ging Willem vol goede moed aan de slag. Aanvankelijk vanaf locatie in Nijmegen, tegenwoordig vanuit eigen huis. “Gemiddeld één keer per week, ik draai 45 tot 50 diensten per jaar, sta ik om 3.00 uur op.” Willem draait zijn diensten in de nacht, gebruikelijker is het dat vrijwilligers zowel overdag, ’s avonds als ‘s nachts hun telefoondiensten draaien. “Om 3.30 uur meld ik me aan op het systeem. Het duurt geen vijf seconde voordat mijn telefoon rinkelt.” De Luisterlijn staat garant voor anonimiteit, niemand binnen de Luisterlijn weet door welk nummer wordt gebeld. “In de nacht gaan de gesprekken wel eens over gepieker of een nachtmerrie die iemand beleefde”, ervaart Willem. “De hoofdmoot van de gesprekken gaan over eenzaamheid, angst, schaamte, psychische- of relatieproblemen.” In zijn dienst van vier uur voert Willem gemiddeld acht gesprekken.
Tijdens een telefoongesprek probeert Willem zich in te leven in de beller en de verbinding op te zoeken in een gelijkwaardig gesprek. “Zelf heb ik ook een rugzak, iets van mezelf te laten zien geeft vaak verbinding. Het is niet mijn bedoeling iemand te vertellen wat te doen. Het mooiste is door goede vragen te stellen mensen zelf een oplossing voor een probleem te laten bedenken. Elk gesprek is anders, elk mens is anders en dat is ook goed. Het hoeft niet altijd de diepte in te gaan, alleen een babbeltje maken of boosheid uiten kan ook zinvol zijn. Meestal geven de gesprekken me energie, soms is het zwaar. Het lukt me redelijk goed afstand te nemen. Dan neem ik eerst een kop thee voordat ik het volgende gesprek start.”
Tijdens intervisie met collega-vrijwilligers worden casussen besproken, onder leiding van een trainer. Hier kan ieder hun ei kwijt en van elkaar leren. “Mij geeft dit vrijwilligerswerk een stuk zingeving in mijn leven, dat is mijn drijfveer in de gesprekken in welke vorm dan ook. Ik hoor wel eens, je bent de enige die ik vandaag spreek. Ik ben dan ook dankbaar dat de Luisterlijn bestaat, het voorziet in grote behoefte.”
Zoekt u hulp of wilt u helpen? www.deluisterlijn.nl
