Dankbaarheid in dertig jaar nooit veranderd
De Stichting Vrienden van Madeleine verzorgt vervoer voor cliënten van Madeleine, andere zorgcentra van Pantein en Sint Anna. Vrijwilligerswerk dat vooral veel blije gezichten oplevert. Vorig jaar hadden zij hun dertigjarig jubileum te vieren. Door corona werd een feestje uitgesteld, maar van uitstel kwam geen afstel.
Door Wanda Laarakkers in DeBoK, foto John Hoffman
De oprichting van de Vrienden van zorgcentrum Madeleine is ontstaan uit de behoefte het voor bewoners met een beperkt budget mogelijk te maken bij hun familie op bezoek te gaan. Een grote actie in de gemeente Boxmeer zorgde ervoor dat voldoende geld werd ingezameld om een rolstoelauto te kopen.
Theo Gartsen (79), bestuurslid en chauffeur van het eerste uur: “Er is veel veranderd de afgelopen jaren. 31 jaar geleden reden we alleen voor Madeleine Boxmeer, later ook in Mill voor de Meihorst. Geleidelijk aan is dit uitgebreid naar alle locaties van Pantein in het land van Cuijk en naar Sint Anna. Wat nooit veranderd is zijn de positieve reacties van degenen die we vervoeren en hun familie, mensen zijn zo dankbaar.”
Het wagenpark van de Vrienden is dankzij donaties uitgebreid naar twee rolstoelauto’s en een bus. De bus, die plek biedt voor vier rolstoelers, wordt ingezet bij activiteiten van het huis, zoals uitjes naar een dierentuin of concert. De rolstoelauto’s zijn bedoeld om rolstoelafhankelijke bewoners naar huis, op familiebezoek of naar een feestje of begrafenis te brengen in het Land van Cuijk. Commerciële ritjes zoals een dag shoppen zijn uitgesloten.
Dertig vrijwilligers, zowel chauffeurs als bestuur, zijn betrokken bij de Stichting Vrienden van zorgcentrum Madeleine. De chauffeurs zijn vooral mannen in de gepensioneerde leeftijd. Slechts één vrouw zet zich sinds drie jaar als vrijwillige taxichauffeuse in. Riet (67): “In de krant zag ik een oproep voor vrijwilligers. Ik hou van autorijden, ik hou van mensen, daarom reageerde ik. Het is zo’n leuk en dankbaar werk! Ik vervoerde eens een vrouw van 94 jaar, ze was nog nooit alleen met een ‘vreemde’ op pad geweest. Het lukte me haar op haar gemak te stellen. Zulke momenten geven voldoening. Ik haal er energie uit als ik zie hoe de mensen die ik vervoer veerkracht tonen en het leven accepteren zoals het is.”
Voorzitter Han Luijters: “We zijn een gezonde stichting. Voor onderhoud en vervanging van de rolstoelauto’s zijn we afhankelijk van donaties. Naar de toekomst toe is het belangrijk te bekijken hoe het vervoersaspect er uit gaat zien. Er heeft een verschuiving plaats-gevonden; vroeger werd langdurige zorg geleverd op Madeleine, tegenwoordig zijn de opnames vaak kortdurend. Een mooie club vrijwilligers zorgt ervoor dat we dagelijks mensen kunnen vervoeren voor een klein tarief. Door corona vieren we anderhalf jaar later het jubileum met onze vrijwilligers, met een leuk uitstapje naar een museum en een gezellig samenzijn.”
