Vortum-Mullem- Een moslim, een protestant en een katholiek bouwden een prachtige kapel op het erf van de Schutkooi in Vortum-Mullem. Dit deden zij om de eenheid te gedenken van al wat leeft. Elke wandelaar of fietser, en dat zijn er honderden op een mooie zomerdag, die even een momentje voor zichzelf wil kan terecht in deze Vlinderkapel.
Door Wanda Laarakkers
“Mijn vader Piet (77) had het idee een kapelletje te bouwen,” vertelt eigenaar van de Schutkooi Eric Lamers, “het idee hier achter is dat mensen, en met name zij die eenzaam zijn, een plek hebben waar ze naar toe kunnen. Hier op ons erf is ook een zorg tak gevestigd; dagbesteding de Schutkooi. Je ziet dat er mensen zijn die in een kleine wereld leven en hoop en houvast hebben aan kleine dingen.”
De stenen van de kapel komen van een oude Duitse steenfabriek. Eén voor een werden deze schoon gebikt, deelnemers van de dagbesteding boden hulp hierbij. Langzaamaan kreeg de kapel vorm, ook dankzij de bouwkwaliteiten van werknemer Mohammed. Zelfs aan de insecten is bij de bouw gedacht, in de muur aan de achterzijde kunnen zij wegkruipen in een speciaal daarvoor gemaakte holen.
De benaming ´Vlinderkapel´ was snel gevonden. Eric is immers de eerste vlinderboer van Nederland. “Een vlinder ontpopt uit een cocon als ze warmte en liefde krijgen. Zo werkt dat ook bij mensen, van warmte en liefde ontwaakt iedereen,” aldus Eric. Boven in de nok van de Vlinderkapel staat het beeld van een Ierse heilige; Sint Brigida. Zij is de beschermheilige van het vee en van de boeren en gaf warmte aan vergeten en eenzame mensen, en staat hier dus perfect op haar plek. “De natuur is hier een serieuze tak, niet iets wat er zomaar bij is. De Schutkooi is Landbouw, zorg en natuur. Dat is uniek. Als het straks weer kan willen we hier in het horecagedeelte onze gasten koffie Brigida aanbieden waar ze dan een gratis kaars bij krijgen. In de toekomst willen we deze laten maken door de bezoekers van de dagbesteding.”
“Kan ik een kaars aansteken, voor alle ellende en de nozel?” vraagt een dame die met een kaars richting de kapel loopt. Eric nodigt haar van harte uit. “Zo is het bedoelt,” legt hij uit, “we hopen dat mensen hier even aan komen lopen of fietsen. Het kapelletje is niet van ons, maar van iedereen. Vóór ieder die een momentje voor zichzelf wil, ván allen die erf de Schutkooi lief zijn. Geef warmte aan wie het nodig heeft. Zoals een vlinder in de Maasheggen ontwaakt in de zonneschijn zo ontwaken mensen van warmte en liefde.”
