Boxmeer- Iedereen die het centrum van Boxmeer bezoekt heeft hem wel eens zien lopen of fietsen. Een man van middelbare leeftijd, met zwart/grijze baard en een petje op. Zijn fiets vol spullen geladen. Wie is deze man? Wat is zijn verhaal? Viert hij kerst? DeBok ging met hem in gesprek.
Door Wanda Laarakkers
Hij werd geboren en groeide op in Joegoslavië, als jongste in een gezin van drie kinderen. De 47-jarige Mitar Stjepanovic. In 1990, op zijn 18e jaar, kwam hij met zijn vader naar Nederland vanwege crisis in zijn geboorteland. Moeder, broer en zus bleven in Joegoslavië achter, terwijl zij in Boxmeer gingen wonen. Mitar ging hier naar school waar hij onder meer de Nederlandse taal leerde. Op het ROC volgde hij de leerweg metaal. Baantjes heeft hij wel gehad. “Het was moeilijk om een vaste baan te krijgen. Bedrijven hadden steeds maar tijdelijk werk voor me,” vertelt Mitar. Toen zijn vader overleed ging het mis. “Het was moeilijk om het huis te houden. Ik kon het niet betalen.” Inmiddels heeft Mitar al tien jaar geen eigen woning tot zijn beschikking. “In de zomer woon ik in een moestuin. Ik heb daar van hout en plastic een huis gemaakt. Daar heb ik een bed, een tafel en stoel en ook pannen om te kunnen koken. Mezelf wassen doe ik gewoon buiten. Een wasmachine heb ik niet.” In de winter huurt Mitar een kamer in de Steenstraat. Daar heeft hij wel een douche. “Ik ben niet zo veel op mijn kamer, hou er meer van om buiten te zijn. Daarom vind ik de zomer ook fijner dan de winter, de kou is lastig voor mij.” Overdag fietst of struint Mitar door de Boxmeerse straten. “Ik vind het fijn hier in Boxmeer. Ik ken hier heel veel, weet alle straten te vinden. Ik fiets ook wel eens naar Sambeek, naar de Maas. Ook help ik wel eens mensen in de tuin, daar krijg ik dan wat eten voor.”
Mitar is heeft hier in Nederland geen familie wonen. “Ik heb alleen nog een broer, die woont in Joegoslavië. Tenminste, dat denk ik. Ik kan hem niet bellen, want ik heb geen telefoon, we hebben al een tijdje geen contact gehad. Ik heb ook geen vrouw en kinderen. Als ik ziek word heb ik een probleem, er is dan niemand die voor me zorgt. Maar nu ben ik gelukkig gezond.”
Kerstmis vieren is wat moeilijk voor Mitar. “Ik heb geen stroom dus kan geen lichtjes in een boom maken. Wat ik vraag aan de kerstman? Een kerstbrood, dat vind ik zo lekker!” En de toekomst? Ik denk dat die niet veel anders is dan dat het nu is.”
