Sambeek-Elke dinsdagavond zitten vriendinnen Gerrie Verstraaten en Karin van den Hoven achter de naaimachine. Sinds enkele jaren naaien zij op vrijwillige basis babykleertjes en zorgartikelen voor ziekenhuizen in het Afrikaanse Kenia.
Door Wanda Laarakkers in DeBok. Foto John Hoffman
Al vijftig jaar zijn ze vriendinnen; Gerrie Verstraaten (60) en Karin van den Hoven (60). Beide hebben ze een grote hobby, het naaien van kleding. Gerrie naaide vroeger kleertjes voor Zambia, omdat haar tante daar woonde. Ook voor eigen kinderen en familie zijn beide dames altijd aan de slag geweest. Karins nichtje Ilse Yanta-van Bree woonde een tijdje in Afrika. Karin: “Toen zij in Nederland op visite was, vertelde ze dat een Keniaanse vrouw was bevallen van een heel klein baby’tje. Voor dit kindje was geen kleding in maat 40-44 aan te komen. Ik heb toen snel wat kleertjes gemaakt en aan Ilse meegegeven.” Toen Gerrie hierover hoorde kreeg ze het idee om dit structureel te gaan doen, naaien voor ziekenhuizen in Kenia.
De dames spraken af elke dinsdag achter de naaimachine te kruipen. Gerry: “Om half acht beginnen we en om half tien stoppen we.” Karin vult aan: “Dit kan twee minuten over half tien zijn, maar niet veel later. Dan is de concentratie op.” Naaien leerden zij vroeger op school. Karin: “Het eerste project was bij Juffrouw Daanen daar moesten we een kussensloop maken.”
De producten die van de naaimachine rollen zijn bijvoorbeeld babykleertjes, ook voor kraampakketten in het Keniaanse ziekenhuis, mutsjes, tutdoekjes en slabbers. Gerrie heeft al meer dan 300 slabbers genaaid! Daarnaast maakt Gerrie stomazakjes en sondeplaatjes van stof.
Zij zit niet alleen op dinsdag achter de naaimachine, elk vrij uurtje wordt eraan besteed. Ze neemt de naaimachine zelfs mee op vakantie.
Rollen stof krijgen de naaisters gesponsord van Optima Textiles uit Wanroij. “Elastiek krijg ik op de markt,” aldus Gerrie, “En ik ben ook nog zo brutaal geweest om biasband te vragen.” Elk stukje stof wordt gebruikt, er verdwijnt zo min mogelijk in de prullenbak. Van een overgebleven reepje maken de dames een haarbandje, een vrolijke afbeelding wordt gebruikt om een slab leuker te maken.
De door Karin en Gerrie gemaakte spullen gaan nooit per post naar Afrika. “Dat is veel te kostbaar, en je weet niet waar het terechtkomt,” legt Karin uit, “Als we weten dat ons nichtje of iemand anders naar Afrika gaat, moet er een koffer vol spullen mee die kant op.”
De vriendinnen laten ze foto’s zien van prachtige donkere kindjes in mooie kleding. “Deze kleding is goed terecht is gekomen. We gaan er gewoon mee door. Het is vooral ook gezellig om dit samen te doen voor een goed doel.”
Weet u een goed doel dat babykleertjes kan gebruiken? Mail naar:
