Trots dat we het nog steeds kunnen organiseren
Boxmeer- De derde zondag van september is vaak de belangrijkste dag van het jaar voor mensen met een beperking woonachtig in de regio. Al 33 jaar wordt voor hen de Truckrun georganiseerd door gepassioneerde vrijwilligers. Ook vaders en zonen Geert en Cas, Clemens en Bas staan te popelen deelnemers en publiek op 19 september een topdag te bezorgen.
Door Wanda Laarakkers in DeBoK, foto John Hoffman
Vanaf het eerste uur zijn Geert Jacobs (64) uit Overloon en Clemens van der Cruijsen (57) uit Sint Anthonis betrokken bij de organisatie van de Truckrun. De Truckrun is een jaarlijks terugkerend evenement georganiseerd door een zeskoppig bestuur en zo’n honderd vrijwilligers op de derde zondag van september. Wie kent niet de colonne van ruim tweehonderd toeterende vrachtwagens met daarin mensen met een beperking en begeleiders door het Land van Cuijk? De chauffeurs stellen belangeloos, met liefde en plezier hiervoor hun vrachtwagen beschikbaar.
Zowel Geert als Clemens hadden zo’n 25 jaar een bestuursfunctie binnen Stichting Truckers GKB. Tegenwoordig zijn ze als vrijwilliger betrokken bij het evenement, niet meedoen is ondenkbaar, maar het bestuurdersstokje is overgegaan van beide vaders naar hun zonen. Geert en Clemens: “Van baby af aan namen we onze kinderen en vrouwen mee naar de Truckrun. Ze zijn er mee opgegroeid.” Clemens’ zoon Bas van der Cruijsen (23): “Ik weet niet anders, de derde zondag van september ging ik altijd mee naar de Truckrun.” “Dat was bij ons thuis ook zo, de hele familie werd erbij betrokken. Vroeger liepen we vooral in de weg,” lacht Geerts’ zoon Cas Jacobs (22). Toen zowel Bas als Cas gevraagd werden in het bestuur te komen hoefden zij daar niet over te twijfelen. “Dat doe je gewoon. Het is zo mooi de deelnemers, chauffeurs en publiek gelukkig te maken. We lopen al zo lang mee, het is één grote familie!”
De grootste positieve verandering van de afgelopen jaren is de digitalisering. “Vroeger pakten we vrij op Goede Vrijdag en reden met tweeën per auto naar bedrijven in het land van Cuijk. We brachten brieven rond en vroegen naar vrijwillige bijdragen. Met de komst van email werd dat gemakkelijker,” aldus de oud-bestuursleden. Een andere positieve verandering is hun onderkomen op het industrieterrein. “Vroeger bouwden we elk jaar een tent, zwaar en tijdrovend werk. Nu kunnen we terecht in een bedrijfshal, geweldig. De steun die we krijgen van bedrijven en sponsoren is altijd onveranderd goed gebleven. Dat is fantastisch, zonder hen geen Truckerskonvooi.”
De (oud) bestuursleden zijn vooral trots als ze terugkijken op de afgelopen jaren en de nieuwe 32e editie in het 33e jaar, door corona is de Truckrun vorig jaar niet verreden, die voor hen ligt. “We zijn trots dat we het nog steeds kunnen organiseren. De waardering van de cliënten, begeleiders, chauffeurs en publiek bezorgt ons ieder jaar weer een brok in de keel. Als je ziet dat mensen spandoeken ophangen langs de weg, er orkestjes staan, bomen versierd zijn, dan genieten we volop!”
